Zo boven zo onder. Zo binnen zo buiten. Onze buitenwereld weerspiegelt onze binnenwereld. Wat er binnen in ons gebeurt, wordt buiten ons tentoongespreid. Waar wij mee leven, zullen we ook buiten ons uitgebeeld zien. Wat wij bewonderen buiten ons, is iets te bewonderen in onszelf. Waar wij jaloers op zijn van een ander, is iets wat wij ook meer willen be-leven. Waar wij het moeilijk mee hebben van de ander, is iets in ons dat aandacht vraagt. De buitenwereld is een spiegelbeeld van onze binnenwereld. Een weg naar zelf-ontplooiing en bewustwording, is net in onze buiten-wereld gaan kijken wat er in onze binnen-wereld gebeurt: Wat raakt ons Wat willen we veranderen Waar maken we ons zorgen over Wat maakt ons zo boos Waar worden we vrolijk van En dit terugkoppelen naar binnen in onszelf. En daarmee aan de slag gaan. Via dit principe werk ik graag in mijn individuele sessies, en zo werkt ook het kindertolken: Ook onze kinderen weer-spiegelen iets van onze binnenwereld. Ze tonen ons iets, wat wij in onszelf wat meer mogen gaan zien. Welkom www.praktijkmira.weebly.com
1 Comment
Een mama in de praktijk: Ze vertelt over haar dochter van 6. Een lief gevoelig creatief meisje. Heel zelfstandig en heel zeker over wat ze wil. Ze wil graag de dingen op haar eigen manier. Ze zit ook wel een beetje in haar eigen wereldje, met prinsessen en elfjes en toverkrachten. Er is iets specifieks waar mama zich zorgen over maakt, bij haar lieve dochter: Haar ‘ontlasting’. Dit vertelt ze erover: “Mijn dochtertje gaat moeilijk naar het toilet. Ze houdt haar ontlasting lang in. Wat voor veel spanningen zorgt. Dat kan dagen duren. Ze is bang om kaka te doen. Haar klein zusje moet er ook steeds bij zijn, in het toilet, en haar knuffel. Vroeger moest ik er altijd bij zijn, maar nu is de zus ook goed. Ze heeft steeds die ondersteuning nodig, een geruststelling." Mama heeft veel geprobeerd om dit te verhelpen, de afgelopen jaren. Want dit is er al sinds ze op het potje gaat. Als we kinderen goed observeren, en onze gedachten en gevoelens daarbij, kunnen we merken dat kinderen dingen spiegelen voor ouders. Ze spiegelen blinde vlekken waar ouders zich niet bewust van zijn. Kinderen voelen alles aan, en willen niet liever dan dat hun ouders gelukkig zijn. Ze helpen hun ouders daarbij. Dit doen ze ondermeer door in alle liefde die dingen te spiegelen waar ouders aandacht aan mogen geven. De spiegelingen van kinderen zitten in hun gedrag, spel, fantasie, ontwikkeling, slaap, eten, kwalen, zindelijkheid e.d. Zo ook bij dit meisje en haar duidelijke taal rond de ontlasting. Mama draagt onbewust zelf een grote last met zich mee, waar ze bang van is. ‘Oude chit’ die ze al heel lang vasthoudt, en niet durft los te laten. Het is een probleem voor haar om zichzelf daarvan te ont-lasten, van die last uit het verleden. De angst is te groot. Ook mama mag hulp vragen, voor dit probleem. Alleen is het te moeilijk. Door deze last uit het verleden meer los te maken in zichzelf, zal ze hopelijk ook wat minder in haar eigen wereldje moeten vertoeven, en meer in het ‘hier en nu’ durven zijn. Deze boodschap raakt een gevoelige snaar bij mama. Ze erkent dit in zichzelf. Ze zoekt professionele hulp, om haar angsten onder ogen te zien. En om oude dingen, die nog niet verwerkt zijn, te kunnen los-maken in zichzelf. Zich daarvan met hulp te kunnen ont-LAST-en. Een paar weken na deze kindertolkvertaling merkt mama op, dat haar dochter, alleen, op het toilet zit. Zonder hulp te roepen, zonder bang te zijn. gewoon vanzelf… En sinds die dag, gaat haar dochter dagelijks zelfstandig naar toilet. Van zodra mama zelf is gaan inzien waar zij nog mee zit, en steun is gaan zoeken, om zichzelf te ont-lasten, is de verandering bij haar dochter ingezet. Dochter hoeft dit niet meer te spiegelen. Mama heeft de boodschap begrepen. |