Die remedies, hoe kom ik er toch bij...

 Toen ik 3 jaar geleden besliste te stoppen met werken, bedoelde ik echt: ik wil niet meer 'werken'.
Werken vanuit wat ik weet, vanuit het 'geleerde', vanuit mijn hoofd.
Vanuit studies, vanuit patronen en overtuigingen. 
Een leven vanuit een hoofd zonder aanwezig te zijn in mijn lichaam. 
Ja, dat is hard werken. 

Maar wat dan? Wat dan te doen?  

En toen kwamen 'de remedies' op mijn pad. 
Ik kwam terecht bij een hele fijne vrouw, met een kast vol remedies:
bloesemremedies, edelsteenelixirs, paddenstoelessences, krachtplaatsremedies... 

En ik werd wakker geschud. 
Halleluja! Wat voelde dat fijn! 
Een thuiskomen en herinneren. 
Niet vanuit mijn hoofd maar vanuit een gevoel: 
Ja, dit kende ik! 

Ze deden mij namelijk herinneren aan ...mezelf .... mijn eigen natuur.

Door die identiteitscrisis en bijhorende vermoeidheid heen voelde ik.. .
mezelf weer.  
Een lichtje in mij begon weer heel voorzichtig te branden.  
​
En ik begon ze, met hulp van deze fijne vrouw, in te nemen.
De éne mengeling volgde een andere op. 

De remedies hielpen me ontzettend veel.
Ze ondersteunden me op mijn pad.
Op mijn zoektocht naar mezelf. 
In mijn proces naar het terug herinneren wie ik eigenlijk werkelijk ben,
en wat ik in dit leven wil doen.  

En vanuit dat gevoel zijn mijn eigen MiRa-essences vanzelf ontstaan. 
In co-creatie met de natuur, vanuit mijn eigen natuur. 

Vorig jaar, op de krachtplaats Sacra Di San Michele in Italie,
kreeg ik 's nachts de ingeving de energie van die plek te gaan opvangen en er een remedie van te gaan maken.  
En dat was een eerste van een reeks eigen gecreërde remedies.
Een reeks die zich steeds blijft uitbreiden, naargelang mijn eigen innerlijke reizen. 

Bij het maken van de remedies heeft mijn hoofd minimale inbreng,
maar brengt mijn lichaam me waar ik moet zijn.
Bij die plant, op die plek, waar ik de energie mag van opvangen, innemen, toe-eigenen..  

De MiRA-essences, doen je herinneren aan je eigen natuur.
Ze zijn gemaakt van energie van bloemen, bomen, mineralen en krachtplekken. 
Pure levensenergie, opgevangen in bronwater. 


De natuur doet je herinneren aan je eigen natuur. 

​Door de energie van de natuur in ons te nemen, wekken we onze eigen levenskracht weer op. 
Door ons dit weer (energetisch, fysiek, emotioneel...) te her-inneren, dit in ons wakker te maken, worden we ook uitgenodigd oude belemmerende patronen los te laten. 
Oude patronen, beschermingen, overlevingsstrategien die we hebben opgebouwd mogen zachter worden. 
Wanneer jij er aan toe bent, op jouw tempo, stap voor stap. 

De essences dringen niets op, ze nodigen enkel uit.
Om jouw unieke natuur, jouw talenten, kwaliteiten te gaan leven. 

Het is heerlijk te mogen creëren, gewoon omdat het zo voelt.
En dit is voor mij geen werken, maar LEVEN.